എനിക്ക് ഈ പോസ്റ്റിലൂടെ
ആരെയും വക്തിഹത്യ നടത്താന് ഉദ്ദേശമില്ല. എന്നാല് ഇന്ന് നമ്മുടെ
രാഷ്ട്രിയകേരളത്തില് ഏറ്റവും ജനസമ്മതി ആര്ജിച്ച നേതാവാണ് പ്രതിപക്ഷനേതാവ് വി സ്
അച്യുതാനന്ദന്. പക്ഷെ ഇന്ന് അദ്ധേഹത്തിന്റെ ഈ ജനസമ്മതി ഇടിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
അതിനു കാരണം അദ്ധേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളിലെയും പ്രവര്ത്തികളിലെയും വൈരുധ്യങ്ങളാണ്.
അതോക്കോ പറയുന്നതിന് മുന്പ് സഖാവിന്റെ രാഷ്ട്രിയ വളര്ച്ച എങ്ങനെയെന്ന് പറയുക
ആവശ്യമെന്ന് തോന്നുന്നു.
വി സ് അച്യുതാനന്ദന്
വി സ് അച്യുതാനന്ദന്
1923 ഒക്ടോബര് 20 ന് ആലപ്പുഴ ജില്ലയിലെ പുന്നപ്രയില് ജനനം. ഏഴാംതരം വരെ
വിദ്യാഭ്യാസം. 1939
ല് സ്റ്റേറ്റ് കോണ്ഗ്രസില്
അംഗമായി. 1939
ല് കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് പാര്ട്ടി
അംഗമായി. അടിയന്തരാവസ്ഥക്കാലത്ത് ഉള്പ്പടെ അഞ്ചരവര്ഷം ജയില് വാസം
അനുഷ്ടിക്കുകയും നാലരവര്ഷം ഒളിവില് പാര്ട്ടി പ്രവര്ത്തനം നടത്തുകയുംചെയ്തു.
ആവിഭക്ത കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് പാര്ട്ടിയുടെ ജനറല് കൌണ്സില് അംഗമായിരുന്നു. 1964- ല് സി.പി.ഐ(എം) രൂപികരിച്ചപ്പോള്
സി.പി.ഐ ദേശിയ കൌണ്സില് വിട്ട മുപ്പത്തിരണ്ട്
സഖാക്കളില് പ്രധാനി. 1980 മുതല് 1992 വരെ സംസ്ഥാനകമ്മറ്റി സെക്രട്ടറിയായിരുന്നു. 1985 മുതല് 2009 വരെ സി.പി.ഐ(എം) പോളിറ്റ്ബ്യൂറോ
അംഗമായിരുന്നു. 1967, 1970, 1990, 2001 തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളില് കേരളനിയമസഭയിലേക്ക്
തിരഞ്ഞെടുക്കപെട്ടു. 2006
മുതല്
2011 വരെ
കേരളമുഖ്യമന്ത്രിയായിരുന്നു. 1992 മുതല് 1996 വരെയും 2001മുതല് 2006 വരെയും നിയമസഭപ്രതിപക്ഷനേതാവുമായിരുന്നു.
സഖാവ് എങ്ങനെ ജനകീയനായി....?
സഖാവിന്റെ ബാല്യം അത്ര ശുഭകരമായഒന്നല്ലയിരുന്നു.
ബാല്യത്തില് തന്നെ മാതാപിതാക്കളെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. തുടര്ന്ന് അച്ഛന്റെ സഹോദരിയുടെ
സംരക്ഷണയില് വളര്ന്ന സഖാവ് ഏഴാംക്ലാസ് പഠനം നിര്ത്തി ജ്യേഷ്ഠന്റെ കൂടെ
തുണികടയില് സഹായിയായി ജോലി ചെയ്തു പോന്നു. അന്ന് നിവര്ത്തന പ്രക്ഷോഭം
കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ടിരുന്ന സമയം അതില് പ്രചോദനം ഉള്ക്കൊണ്ട് കോണ്ഗ്രസില്
ചേരുകയും തുടര്ന്ന് കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് പാര്ട്ടിയില് അംഗമാകുകയും ചെയ്തു.
സഖാവ് ആദ്യകാലങ്ങളില് ആലപ്പുഴയിലെ കര്ഷകസമരങ്ങള്ക്ക്
നേതൃത്വം നല്കുകയും സര് സി.പി യുടെ പോലീസിനെതിരെ സമരങ്ങള് നടത്തിയും ,പാര്ട്ടി
അംഗത്വം അത്ര സുരക്ഷിതമല്ലാത്ത ആ കാലത്ത് നല്ല രീതിയില് പ്രവര്ത്തിച്ചും, പാര്ട്ടിയുടെ
നേതൃത്വനിരയിലെത്തി. അതിനിടക്ക് കൊടിയ മര്ദ്ദനങ്ങളും ശിക്ഷകളും അനുഭവിക്കേണ്ടി
വന്നു. തുടര്ന്ന് സഖാവ് ഒട്ടേറെ ജനകീയ പ്രശ്നങ്ങള് ഉയര്ത്തി പ്രക്ഷോപങ്ങള്
സംഘടിപ്പിക്കുകയും രാഷ്ട്രിയകേരളത്തില് ബഹുമാന്യനായ നേതാവായി. പാര്ട്ടിയിലെയും
പൊതുരംഗത്തെയും കര്ക്കശനിലപാടുകളാണ് സഖാവിനെ ശ്രദ്ധേയനാക്കിയത്.
എന്നാല് ജനസമ്മതനായ നേതാവാകുന്നത് കഴിഞ്ഞ തവണ
പ്രതിപക്ഷനേതാവായിരുന്നപ്പോഴാണ്. അന്ന് സഖാവ് ഒട്ടനവധി വിവാദങ്ങളില് സ്വീകരിച്ച
നിലപാടുകളാണ് സാധാരണ ജനങ്ങളുടെ ആഗ്രഹങ്ങള്ക്ക് അനുസരിച്ചായിരുന്നു. മതികെട്ടാന് വിവാദം, കിളിരൂര് പെണ്വാണിഭകേസ്,
ഐസ്ക്രീം പാര്ലര് കേസ്, ഇവയിലോക്കെ സ്വീകരിച്ച നിലപാടുകള് പെട്ടെന്ന് ജനപ്രീതി
പിടിച്ചു പറ്റി.
അതിനു ശേഷം ഭരണപക്ഷത്ത് ഇരുന്നപ്പോള് അഴിമതി കേസില് ഒരു
മുന്മന്ത്രിയെ (ബാലക്കൃഷ്ണപിള്ള) ജയിലില് കയറ്റി. ഒരു മന്ത്രിസ്ഥാനം അലങ്കരിച്ച വ്യക്തിക്ക് അഴിമതികേസില് തടവ്ശിക്ഷ കിട്ടുന്നത് നമ്മുടെ രാഷ്ട്രിയകേരളത്തിലാദ്യം.
അനന്തരഫലമായി പലരും സഖാവിനെതിരെ തിരിഞ്ഞു. വ്യക്തിപരമായി പോലും, എന്നാല്
അവക്കൊന്നും അദ്ധേഹത്തിന്റെ പോരാട്ടത്തെ തളക്കാനായില്ല. അതുപോലെ സഖാവിനെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയനാക്കിയ നടപടി മൂന്നാര്
കൈയേറ്റം ഒഴിപ്പികല് നടപടിയാണ്.മൂന്നാര് ദൌത്യത്തിന്റെ അവസാനം സഖാവിനു ചിലപേരുദോഷങ്ങള് ഉണ്ടാക്കികൊടുത്തുവെങ്കിലും ഭൂരിപക്ഷം ജനഹൃദയങ്ങളിലും അദ്ധേഹത്തെ ഒരു ജനപക്ഷ നേതാവെന്ന നിലയിയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.
സഖാവ് ജനപക്ഷത്തോ..?
ഇന്ന് സഖാവ് സ്വീകരിക്കുന്ന നിലപാടുകള് കണ്ടാല് പലപ്പോഴും
തെറ്റിദ്ധരിച്ചു പോവും... വിവാദവിഷയങ്ങളില് ആദ്യം ജനതാല്പര്യം പോലെ നിലപാടുകള്
സ്വീകരിക്കുകയും, എന്നാല് പാര്ട്ടി യോഗങ്ങളില് തനിക്കെതിരെ പ്രമേയെങ്ങള്
വരുമ്പോള് അദ്ധേഹം തന്റെ നിലപാടുകള്
തെറ്റാണെന്ന് അവിടെ പ്രസ്താവന നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. അവസാനമായി അദ്ധേഹം പാര്ട്ടി
കമ്മറ്റിയില് മാപ്പ് പറഞ്ഞത് കൂടംകുളം സന്ദര്ശനവും അതിനോട് സീകരിച്ച
നിലപാടിനെക്കുറിച്ചുമാണ്. കഴിഞ്ഞ കുറച്ചുകാലങ്ങളായി ഇത്തരം പ്രവര്ത്തികള് പലതവണ
സഖാവിന്റെ പക്ഷത്ത് നിന്നുണ്ടായി.
ഇവിടെയാണ് ചോദ്യമുയരുന്നത് സഖാവ് ജനപക്ഷത്തോ? സഖാവും അധികാര
മോഹിയോ? അധികാരത്തിന്റെ ഭ്രമം അദ്ധേഹത്തെയും പിടികൂടിയോ?
സഖാവിന്റെ പൂര്വ്വകാല ചരിത്രത്തില് പലരും വിലയിരുത്തുന്നത്
പാര്ട്ടിക്കുള്ളില് പ്രതികാരബുദ്ധിയോടെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന നേതാവെന്ന വിമര്ശന
നിലപടോടെയാണ്. പാര്ട്ടിയുടെ പ്രഖ്യാപിത നയങ്ങളില് മാറ്റം വരുത്തുവാന്
ശ്രമിക്കുന്നവരെ തിരഞ്ഞുപിടിച്ച് ഇല്ലാതാക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നു. ഇതാണ് പാര്ട്ടിയില്
അദേഹത്തിനെതിരായ പ്രധാന ആരോപണം. ഒരിക്കല് പാര്ട്ടിയിലെ അതിശക്തരായ
നേതാക്കളായിരുന്നു കെ ര് ഗൌരിയമ്മയും, എം.വി രാഘവനും . ഇവരെ പുറത്താക്കാന് സഖാവ്
ചുക്കാന് പിടിച്ചുവെന്നും ആരോപിക്കപ്പെടുന്നു.
ഇന്ന് സഖാവിന് പാര്ട്ടി തലപ്പത്ത് സ്വാധീനം കുറവാണ്. പക്ഷെ
പണ്ടൊരിക്കല് വലിയൊരു പിന്തുണതന്നെ പാര്ട്ടിക്കുള്ളില്
സഖാവിന് ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് ശോഷിച്ച് തുടങ്ങിയത് 92 ലെ സംഘടന തിരഞ്ഞെടുപ്പിന്
ശേഷമാണ്. അന്ന് അദ്ധേഹത്തിന്റെ ആശീര്വാദത്തോടെയാണ് ഇന്നത്തെ നേതാവ് വരുന്നത്.
പിന്നീട് ഇവര് തമ്മില് തെറ്റുകയും പാര്ട്ടിക്കുള്ളില്
ഭരണത്തിനായി മല്സരം തന്നെ നടക്കുകയും ചെയ്തു പോരുന്നു. ഈ മത്സരത്തില് തന്റെ
പക്ഷത്തുള്ളവര്ക്ക് സഖാവിന്റെ പരസ്യപിന്തുണ ഇല്ലെങ്കിലും രഹസ്യപിന്തുണ
ഉണ്ടെന്നാണ് ആരോപണം.
പാര്ട്ടിയില് തനിക്കുള്ള ഭൂരിപക്ഷം കുറയുന്നുവന്നു
തോന്നിയപ്പോള് മുതലാണ് വിവാദവിഷയങ്ങളില് കാര്യമായി ജനതാല്പര്യടിസ്ഥാനത്തില് തീരുമാനങ്ങള് കൈകൊണ്ടത്. ഇതിലൂടെ സഖാവ് പ്രതീക്ഷിച്ചത് രണ്ടുകാര്യങ്ങളാണ്, ഒന്ന്
പാര്ട്ടിയില് ഈ ജനപിന്തുണകൊണ്ട് തനിക്ക് നഷ്ട്ട്ടപെട്ട പ്രതാപം വീണ്ടെടുക്കാം
മറ്റൊന്ന് തന്നെ പാര്ട്ടി കറിവേപ്പിലപോലെ തള്ളില്ല.
ഇതെല്ലാം ചേര്ത്ത് വായിക്കുമ്പോള് ഏതൊരു
രാഷ്ട്രിയകാരെനെപോലെയും സഖാവിനും അധികാരമോഹം ഉണ്ടെന്നു വേണം കരുതാന്. അല്ലെങ്കില്
ഒരു യഥാര്ത്ഥ ജനപക്ഷനേതാവും, വിപ്ലവകാരിയുമായ നേതാവുമാണെങ്കില് തന്റെ
നിലപാടുകളില് ഉറച്ചു നില്ക്കുകയല്ലേ ചെയ്യേണ്ടത്? പാര്ട്ടി തെറ്റായമാര്ഗത്തില്
പോകുന്നുവെന്ന് കാണുമ്പോള് അതിനെ ചൂണ്ടികാണിക്കേണ്ട ചുമതലയില്ലേ? അവര്
അംഗീകരിക്കുന്നില്ല എന്ന് കാണുമ്പോള് മാപ്പ് പറഞ്ഞു ആ പ്രസ്ഥാനത്തില് നില്ക്കുക
എന്നത് ജനങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു വിപ്ലവകാരിക്ക് ചേര്ന്ന് പ്രവര്ത്തിയാണോ?
ഇതിന്റെ മറുവശം എന്നത് ഇനി സഖാവ് താന്കൂടി ചേര്ന്ന് വളര്ത്തിയ
വലുതാക്കിയ പ്രസ്ഥാനം വിട്ട് പുറത്തുവന്നാല് അതല്ലെങ്കില് പുറത്താക്കിയാല്
മറ്റൊരു പ്രസ്ഥാനം ഇതുപോലെ കെട്ടിപ്പടുക്കുക അസാധ്യം. അപ്പോള് ജനസമൂഹത്തില് ഇപ്പോള് കിട്ടുന്ന പരിഗണന
പോലും ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് സഖാവിനറിയാം. അതിനാല് തന്നെ ആ സാഹസത്തിന്
ഇറങ്ങിപുറപ്പെടാന് ചാന്സും കുറവാണ്.
സഖാവിനെ അനുകൂലിക്കുന്നവര് ഇതിനെയെല്ലാം
പ്രധിരോധിക്കുന്നത് പാര്ട്ടിവിട്ട് വരാത്തത് പാര്ട്ടിയെ അത്രയധികം
സ്നേഹിക്കുന്നതിനാലാണ് എന്ന സെന്റിമെന്റ്ലോടെയാണ്. അങ്ങനെയെങ്കില് നേരത്തെ പറഞ്ഞകാര്യമാണ് എനിക്ക്
വീണ്ടും പറയാന് ഉള്ളത് പ്രസ്ഥാനം വഴി തെറ്റുമ്പോള് ചൂണ്ടികാണിക്കണം.അല്ലാതെ
തെറ്റായ വഴിയില് പോകുന്നുവെന്ന് തോന്നുന്ന പ്രസ്ഥാനത്തില്
കടിച്ചുതൂങ്ങികിടക്കരുത്.
തന്റെ നിലപാടുകള് സംഘടന നേതൃത്വത്തിന്റെ മുന്നില്
മാറ്റുന്ന രാഷ്ട്രിയം ഒരിക്കലും ഒരു ജനപക്ഷവാദിയുടെതല്ല. അവസരത്തിനൊത്ത്
അധികാരത്തിനായി വാക്കുകള് മാറ്റുന്ന ഒരു കുശാഗ്രബുദ്ധിയായ രാഷ്ട്രിയകാരനെ മാത്രമേ
കാണുവാന് സാധിക്കൂ.
ഇങ്ങനോയോക്കോയാണെങ്കിലും സഖാവിന്റെ ജനകീയനിലപാടുകള് കുറച്ചു പേര്ക്കെങ്കിലും
പ്രചോദനമായിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് അവര് സഖാവിനോട് കാണിച്ച കൂറ് സഖാവിന് അങ്ങോട്ട്
കാണിക്കാനായില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഒരുപക്ഷെ തന്റെ നിലപാടുകളില് ഉറച്ചു നില്ക്കുകയും
അതിനെതിരെ പോരാടുകയും ചെയ്താല് താന് ചോരനീരാക്കി വളര്ത്തിയ പ്രസ്ഥാനം പുറത്താക്കിയെക്കാം, എന്നാല് മനസ്സ് മരവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു പറ്റം ജനസമൂഹത്തില്
താങ്കള് ഒരു വീരയോദ്ധാവായിരിക്കും. നേരിന് വേണ്ടി പോരാടിയ പോരാളി.